Thursday 10 January 2013

നൊമ്പരം

ഇന്നെന്‍റെ രാപ്പാടി പറന്നകന്നു
ഒന്നുമൊന്നും പറയാതെ
ഒരുവാക്കും മിണ്ടാതെ
വിടപോലും വാങ്ങാതെ
പറന്നകന്നു

ഒരു തേങ്ങലില്‍ പൊതിഞ്ഞ
കണ്ണുനീരും
ഒരുപാടു നൊമ്പരങ്ങളും
മുറിവുണങ്ങാതെന്‍ മനസ്സും
ബാക്കിയായി!


( ഇത് എന്റെ മനസ്സിന്‍റെ വേദനയാണ്, ആ ദില്ലി പെണ്‍കുട്ടിയോട് നാം കാണിച്ച ക്രൂരതയില്‍ തകര്‍ന്ന എന്‍റെ മനസ്സിന്‍റെ തേങ്ങല്‍ )


6 comments:

  1. ഒടുങ്ങാത്ത വേദന

    ReplyDelete
    Replies
    1. മാറിലെ വേദന മാറില്ല ചേട്ടാ, പക്ഷെ അതൊരു ശീലമായി മാറും!

      Delete
  2. മനസ്സിന്‍റെ വിങ്ങല്‍ മഴയായ്‌ പെയ്യട്ടെ .

    ReplyDelete
    Replies
    1. വായനക്കും, അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി മിനി !

      Delete
  3. നമുക്ക്‌ ചുറ്റും നടക്കുന്ന ചിത്രങ്ങള്‍ നമ്മുടെ മനസ്സിന്‍റെ വേതന വര്‍ദ്ധിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. വേതനം വര്‍ദ്ധിക്കട്ടെ, ആളുകള്‍ സന്തോഷിക്കട്ടെ!( ചുമ്മാ!)

      Delete