ഗള്‍ഫ്‌

പുതുമഴതന്‍ മണവും പിറന്നോരാ മണ്ണും

പകലിന്‍ വെളിച്ചവും പിന്നെ നിലാവും

പുലരിയുടെ പാട്ടും, പകലോന്റെ ചൂടും

പതിവായ കാറ്റും, പുകപോലെ മഞ്ഞും

പറയുന്നു പലരും അതു തന്നെ സ്വര്‍ഗം

പിറകിലായ്‌ ഞാനും പതറാതെ നില്‍പ്പൂ

പുകയുന്നു ഞാനീ പതിവായ ചൂടില്‍

പുകയുന്ന മണ്ണില്‍ പഴികളില്ലാതെ

മഴയില്ലാതെങ്ങിനെ പുതുമണ്ണിന്‍  ഗന്ധം

മണമാര്‍ന്ന ജീവിതം പോലുമില്ലല്ലോ

പുലരുന്നതിന്‍  മുന്‍പേ പണികള്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍

പിറകിലെ കാറ്റുനീ തഴുകുന്നതു പോലെ

പല നാള്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടും പോകാതത്തുകൊണ്ട്

പരിതാപം കാറ്റിനും തോന്നി തുടങ്ങി

പുലരിയും പാട്ടും, പുകമഞ്ഞിന്‍ കൂട്ടും

നിലാവും നിറങ്ങളും കിളിതന്റെ പാട്ടും

കേള്‍ക്കുന്നു ഞാനെന്‍റെ നെഞ്ചിന്‍റെ ഉള്ളില്‍

കേള്‍ക്കുന്നില്ലാരുമെന്‍ രോദനമോന്നും

വരുമെപ്പോഴെന്നുള്ള ചോദ്യത്തിനും ഞാന്‍

പലയുര് ചൊല്ലിപ്പടിച്ച മറുചോദ്യം

ഇവിടെയല്ലെങ്കില്‍ നാം ഉരുകിത്തീരില്ലേ

അവിടെയെങ്കില്‍ ഞാന്‍ പകച്ചുനില്‍ക്കില്ലേ

ഒരുനാള്‍ ഞാനെത്തും ഈ മരുഭൂമിയെ വിട്ട്

തിരികെവരില്ലെന്ന്‍ വാക്കും കൊടുക്കും

തിരികെ വരുമ്പോഴാ തീരത്ത് നീയും

ചിരിയോടെ വേണമെന്നൊരു മോഹം മാത്രം