സ്മൃതികൾ പലതും തികട്ടി നിന്നീടവേ
ചെവിയിൽ ചേർത്തു വച്ചീടുന്നു നിന്നെ ഞാൻ
സഖി പറഞ്ഞീടുമോരോരോ വാക്കുകൾ
ചെവിയിൽ നീ പറഞ്ഞീടുക പ്രിയ നിധേ
വിജനമാണെന്റെ മനസുമീ കടലുപോൽ
നിറയെ രൗദ്രങ്ങൾ പതിയിരിക്കുന്നിടം
പറയുവാനെനിക്കാവുന്നതിൻ മുൻപ്
കടലു പോലെക്കലങ്ങി മറിഞ്ഞിടും
ഇവിടെ മുറിയുടെ ജാലകത്തിങ്കലായ്
പുറമേ നോക്കി ഞാൻ
നെടുവീർപ്പിടുന്നതും
കരളു കത്തിക്കരിഞ്ഞ തീജ്വാലകൾ
ഉയിരു മെല്ലെക്കവർന്നെടുക്കുന്നതും
വിരലുപോലെയെൻ കൂടെയുണ്ടെങ്കിലും
തിരയനക്കങ്ങൾ നീയറിഞ്ഞീടുമോ
മനസു വിങ്ങിക്കരഞ്ഞു പോകുമ്പോഴും
മധുരമൊഴികൾ എടുത്തയച്ചീടുന്നു
തിരികെയേറ്റി വന്നീടുന്നു ഭാണ്ഡങ്ങൾ
തിരികെയേറ്റി വന്നീടുന്നു ഭാണ്ഡങ്ങൾ
കദന കഥനവും കെറുവും കരച്ചിലും
ദ്രുമതലം പോലെയാണെന്റെ മാനസം
മുറിവു തീർക്കുന്നു വാക്കിൻ ശരങ്ങളാൽ
പതിയെയൂരി മാറ്റീടിലും മുറിവുകൾ
കലകൾ മാറാതെ വൃണിതമായ് നിൽക്കുന്നു
മുനകൾ ഒടിയാതെ വീണ്ടുമാ ബാണങ്ങൾ
ചകിതനാക്കുന്നു ഓരോ ദിനത്തിലും
സഖിയവൾ എന്റെ പ്രാണനാണെങ്കിലും
വിരഹ വീണയെ മുഴുകി മീട്ടുന്നവൾ
മുറുകിയേറെയാ തന്ത്രികൾ മുറിയാതെ
മുറിവു തീർക്കുന്നു മീട്ടും കരങ്ങളിൽ
ഇടയിൽ ചില നേരമുള്ള ഈ വാർത്തകൾ
ചിലതു മാത്രമാണെൻ ജീവനാഡിയും
പ്രിയമെഴും മൊഴികൾ മാത്രമായ് ചൊല്ലുക
ചിലത് ചൊല്ലാതെ കാത്തു വച്ചീടുക
ഓർത്തിരിക്കുവാനേറെയുണ്ടോർമ്മകൾ
ഓമനിക്കുന്നു ഓരോ ദിനത്തിലും
മധുരമെങ്കിലും നോവേകും ചിന്തകൾ
പ്രിയ മുഖങ്ങളും നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളും
സ്മരണയിൽ എന്നുമോർക്കുന്നു നാടിനെ
ഹരിത ദേശങ്ങൾ സുന്ദരക്കാഴ്ചകൾ
മറവിയേൽക്കാതെ വെയിലിൽ ഉണങ്ങാതെ
മനസിനോരത്ത് കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നു
കടവിനക്കരെപ്പാടത്തിനപ്പുറം
ചെറിയ കയ്യാല താണ്ടിയാലെത്തുമെൻ
ഗൃഹമതിൽ ചിരാതിൽ വെളിച്ചത്തിലായ്
ഇമയടക്കാതെ കാത്തിരിക്കുന്നവർ
മതിലിനരികിൽ വിളഞ്ഞു നിൽക്കുന്നുണ്ട്
കാലമറിയിച്ചു പൂക്കുന്ന ചെടികളിൽ
നിറയെ വർണ്ണങ്ങൾ കൂടെയെൻ പൈതലിൻ
ചിരികൾ, നോവുകൾ മന്ദസ്മിതങ്ങളും
ഇനിയുമൊരുവേള പോക നീ ദൂതുമായ്
പ്രിയതയവളുടെ ചെവികളിൽ ചൊല്ലുക
ചിറകു വളരുവാൻ ചിറകടിച്ചുയരുവാൻ
കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാൻ പറന്നെത്തുവാൻ
വരിക വേണ്ട നീ ഇനിയെന്റെ ചാരത്ത്
ചിറകു ചെത്തുന്ന വാക്കിന്റെ ഗഡ്ഗമായ്
തളരുവാനായി വയ്യെനിക്കിനിയുമെൻ
മനസു തല്ലിക്കെടുത്താതിരിക്കുക